zaterdag 27 augustus 2011

een man, een kind en een speelgoedwinkel

Je voelt het, je ziet het, in de ogen van een man.
als die fonkeling verschijnt, als hij ziet hoe snel zo'n F1 wagen kan.

Daar staat hij dan langs de kant van het parcours, afgezet met hekken en betonblokken een gevoel van bravoure levert het op, een verheugd gevoel, een kloppend hart, wachten totdat de eerste super bolide komt aanstuiven, het centrum van Rotterdam, omgetoverd, magisch en anders dan normaal, Monaco schiet er door zijn hoofd, fantastisch dit, wacht!! is dat hem.... owh neeh het is maar een nissan gt-r pff met zijn armzalige 480 pk, is niets, een beetje teleurgesteld stapt hij van zijn trapje af, "waar zijn toch die pitspoezen" dan loopt hij maar even naar de friettent van al dat verlangen naar het geweld op het asfalt heeft hij honger gekregen, doe mij maar een patatje met en euhm een frikandel, terwijl hij staat te wachten stuift er nog een elektrische auto langs, maar die heeft hij nooit gehoord, veel te stil geen herrie geen gedonder van de versnellingsbak.

Daar komt tie!!! wordt er met een Rotterdams accent geroepen, ja daar is tie veeeeeeet!! het is de Ferrari, hij glundert en zonder dat hij het doorheeft "net als alle mannen die aanwezig zijn" begint hij te glimlachen, hij kijkt zijn ogen uit, wat een geweld wat een uitzicht fantastisch, na 19 seconden is de Ferrari F1 voorbij, en stijgt er geroezemoes op, ik weet zeker dat als je één gesprek hebt gehoord je ze allemaal hebt gehoord; zooo die was snel hé, jazeker, hij ging volgens mij maar tot zijn 4 dus das niet zo hard hé, neeh hij trok niet door, hoop wel dat ze dat gaan doen hoor, owh luister hij komt terug, ja dat was vet he nu ging hij tot zijn 5 hoor, alle theorieën zijn erop losgelaten in het half uur dat er gewacht moest worden tot de volgende oorverdovende klap langs zou komen, opeens was iedereen die aanwezig was een expert,

als een kind in de speelgoedwinkel.